صدایی از دور می آید....ولی گویی کسی می گوید که دوری اش آشناست

واین همان قلب کوچک من است
                                       که زیر خاطرات خود فسرده بود

و ناگهان در آن سکوت شب

                                       کسی برایش آن ترانه را سرود

به مهربانی اش قسم که قلب او

                                       معنی شکفتن است برای قلب من

و جویبار خاطرات که می برد مرا

                                      می برد مرا به اوج.....

به آن دمی که او را دیده بود

                                      و قلب من درون خاطرات خود فسرده بود

و آن دلی که دید آن فسرده را

                                      و در نگاهش معانی خسته را

آه.... خسته از ترانه های دروغین دل های دیگر و آن دم بود که دل تو برخاست و دل کوچک من ....

در تنهایی خود به او گفت:

دلم گرفته برایت دلم تنگ است ......... میان ما و رسیدن هزار فرسنگ است

دلم گرفته برایت دلم تنگ است ......... زمانه بس عجیب و پر از نیرنگ است

دلم گرفته برایت دلم تنگ است ......... و قلب کوچک من خسته زین دل تنگ است

و آن قلب... اشک ریخت

آن قدر اشک ریخت که دیگر تپیدن برایش سخت شده بود. چیزی به او میگفت آن قلبی که دیده بود و با تمام وجود حسش کرده بود با همه فرق داشت ولی در اوج ناامیدی حسی به او میگفت باید برای او و به یاد او بتپد.

..... ولی دل کوچک آن قدر کوچک بود که زود میشکست.....شنیده بود آدم ها به این جور دل ها می گویند احساسی..........