« نیایش ، اگر به صورت تهاجمی و مصرانه و مستمر انجام گیرد ، به اجابت می رسد.»آن گاه که « تقدیر» نیست و از « تدبیر» نیز کاری ساخته نیست،« خواستن » اگر با تمام وجود، با بسیج همه ی اندام ها و نیروهای روح و با قدرتی که در «صمیمیت» هست، تجلی کند، اگر همه ی هستی مان را یک «خواستن» کنیم، یک «خواستن» مطلق شویم؛ و اگر با هجوم ها و حمله های صادقانه و سرشار از یقین و امید وایمان،«بخواهیم»، پاسخ خویش را خواهیم گرفت.

ایمان نیرومند «می آفریند».هر در فروبسته یی را که کلیدش در دست ما نیست، با سرانگشت مهارت، حیله، تدبیر و نبوغ باز شدنی نیست، با حمله ی تند و سرسختانه ی «خواستنی» که، از قدرت اعجازگر یقین و عشق و اخلاص، حالت تهاجمی آمرانه گرفته باشد، فرو می شکند.

« وقتی عشق فرمان می دهد، «محال»، سر تسلیم فرود می آورد»!

معلم شهید ، دکتر علی شریعتی